Op z’n Italiaans.

En toen was daar opeens de SDG-obligatie van Enel. Hadden we niet al green bonds dan? Hoezo behoefte om daar weer een nieuwe variant aan toe te voegen? Zeker nu er op Europees niveau heldere uitgangspunten en regels, taxonomie, worden ontwikkeld, rijst de twijfel of dat dan wel zo’n goed idee is: de vergoeding aan kapitaalverschaffers afhankelijk maken van het behalen van milieudoelen. Eentje in het kader: if you can’t convince them, confuse them?

Het Italiaanse energiebedrijf Enel heeft vorige week drie obligaties van een nieuw type uitgebracht. De rente op deze SDG (Sustainable Development Goals)obligaties is afhankelijk van het halen van vastgestelde doelen ten aanzien van SDG 7 ‘duurzame en betaalbare energie’. Dit nieuw type obligatie verschilt op twee belangrijke punten van een green bond. Bij een green bond wordt de opbrengst alleen gebruikt voor vooraf gedefinieerde groene projecten. Terwijl dat bij deze obligatie niet noodzakelijk is. De uitgevende partij, Enel in dit geval, stelt zichzelf ambitieuze doelen op totaalniveau in het reduceren van CO2-uitstoot. En als die vervolgens niet behaald worden, dan ontvangen obigatiehouders een hogere rente van 0.25 procentpunt.

Da’s best nieuw, da’s best verrassend, da’s best ambitieus. Da’s nog eens SMART. Gaandeweg werd ik steeds enthousiaster. Ik zie het als een innovatie die milieubewuste beleggers zal aanspreken. De doelstellingen van Enel zijn zo ambitieus dat Enel ze alleen kan halen door flink te investeren in duurzame energie. De opbrengst gaat dus wel degelijk voor een groot gedeelte naar groene projecten, ook al kwalificeert het niet als een green bond. En vooral belangrijk: net zoals bij een green bond, wordt door een externe partij gekeken of het bedrijf de doelstellingen haalt. Dit is dus ook goed geregeld.Enel is de eerste uitgevende instelling die met dit soort obligaties komt. Het is te vroeg om nu al te zeggen welke kant de markt op beweegt: wellicht geeft een ander bedrijf in de toekomst een “green SDG”-bond uit. Naast de al bestaande green bonds zien we daarom Enel’s SDG-bond als een welkome nieuwe manier van impact investing. Mooi om te zien dat we hebben meegedaan met deze nieuwe lening*. Ciao!

Arthur van Mansvelt, MVB-specialist Achmea IM, verantwoordelijk voor het beoordelingskader van green bonds.

*Deze obligatie kreeg van ons echter niet het label ‘Green Bond’ omdat het niet voldoet aan de huidige voorwaarden van het beoordelingsraamwerk van Achmea IM voor green bonds. Wellicht geven ontwikkelingen in de markt, zoals deze nieuwe vorm van duurzame obligaties, aanleiding om dit raamwerk hierop aan te passen. We moeten daarbij wel scherp blijven letten vanwege het oorspronkelijke doel van green bonds: kapitaal verwerven voor extra investeringen in verduurzaming.

Dit artikel is geen beleggingsaanbeveling, geen beleggingsadvies en ook geen aanbieding of uitnodiging tot koop of verkoop van enig financieel instrument.